Nadat de isolatie in de wanden is aangebracht, moeten de wanden ook afgewerkt worden met een houten betimmering. Hiervoor moet de wand zo vlak mogelijk worden, niet alle ribben in de wand liggen op dezelfde ‘diepte’ waardoor ik de diepergelegen (verticale) spanten heb ‘opgevuld’ met strips multiplex van 8cm breed. Deze zijn tegen de spanten gekit.
Na veel nadenken besloot ik om ook een dampdichte laag in de wand aan te brengen. Hier zijn zowel voor- en tegenstanders van, ik hoop dat het op lange termijn een goede keuze blijkt te zijn. Ik ging op zoek naar een dampdichte folie van tenminste 160 cm breed. Deze vond ik wel maar deze bleek niet transparant te zijn, wat me ook noodzakelijk leek, omdat je dat kan zien wat je doet (kitten / schroeven e.d.) uiteindelijk heb ik transparante folie van 100cm breedte gebruikt en deze met aluminiumtape eerst aan elkaar getaped.
Het blijkt lastig te zijn om deze laag overal goed te laten afsluiten. Ik was van plan om ook de wandplaten volledig te kitten en niet te schroeven zodat er geen koudebruggen ontstaan. Echter, de kit kon ik niet genoeg uitrollen met een aandrukrolletje zoals ik had bedacht. Het leek me dan toch geen optie om de wanden hier tegenaan te kitten. Ik heb ze toch geschroefd met RVS schroeven (en eerst een dotje kit in het schroefgat tbv de dampdichte folie).
De gaten voor de ramen heb ik niet gemeten en uitgezaagd, maar heb eerst de plaat met een schroef tegen de wand geplaatst en heb vanaf de buitenkant door het open raam middels een winkelhaakje de exacte omlijning van het raamkozijn afgetekend. Dit bleek perfect te werken en de gaten kwamen zo precies op de goede plek.
Alle wand- en plafondplaten sluiten over het algemeen vrijwel naadloos aan. Enige oneffenheid is weggewerkt door te schuren met een excentrische schuurmachine (bandschuurmachine ging veel te snel!). Uiteindelijk heb ik houtvuller (van Alebastine) met een plamuurmes opgebracht. Het voordeel van houtvuller ipv houtplamuur is dat het ook een hechtende / lijmende functie heeft en voor extra sterkte zorgt.
Als laatste rest een betimmering van de metalen rand aan de bovenzijde van de wandjes, waar de dakplaten op steunen.
Toen ik besloot deze te laten zitten wist ik dat dat een lastige punt zou zijn. Ik heb eerst van karton een malletje geknipt die overal om de rand heen past met inachtneming van de schuinte van de wand en plafondplaten.
Vervolgens heb ik hiervoor hout gekocht; hoekprofiel en een vierkante lat. De vierkante lat diende aan een kant afgeschuind te worden en dit vereiste een nauwkeurige afstelling van de zaagtafel. Ik heb daarom een koofprofiel gemaakt van enkele cm om te testen zodat ik er zeker van kon zijn dat het exact zou passen.
Hierna  was fabrikage van de koof eenvoudig en bleek netjes recht te hangen aan de metalen rand. De koven heb ik met flink wat kit vastgezet, zodat het metaal zoveelmogelijk ‘ingepakt’ zou worden door kit.
Om de koven aan te drukken tijdens het harden van de kit heb ik weer gebruik gemaakt van de ‘verfrollerstokken’ . Ditmaal heb ik wat schuim op de einden gedaan met een elastiek zodat de stokken niet makkelijk wegschieten, wat prima werkt.
